- σιχ
- θρησκευτική αίρεση και πολεμική αδελφότητα της κεντροδυτικής Ινδίας, που ιδρύθηκε, με σκοπό να συμφιλιώσει τον ισλαμισμό και τον ινδουισμό, από το Νάνακ Ντεβ (1949 -1538), μαθητή του βισνουιστή Καμπίρ, ο οποίος είχε υποστεί την επίδραση του σουφισμού και του χριστιανισμού. Οι εννέα διάδοχοι του Νάνακ πήραν το όνομα γκουρού (διδάσκαλοι) και σύνταξαν το Άντι Γκραντ, τη «Βίβλο», που περιέχει τις διδασκαλίες της αίρεσης οι οποίες προέρχονταν από τον ινδουισμό, τον πανθεϊσμό της Βεδάντα, την μπακτί, ινδουιστικό μυστικισμό, τη μεσάζουσα και σωτήρια αποστολή του γκουρού, αλλά απόρριπταν κείμενα και πρακτικές, διατηρώντας μόνο μερικές ατομικές. Η εισδοχή στην αίρεση γίνεται με μύηση: ο μύστης περνά από το βαθμό του Σ. «μαθητή», στο βαθμό Σινγκ, «λέοντα». Με τον τελευταίο γκουρού, Γκόβιντ Σινγκ Ράι (1675 -\ 1708), η αίρεση οργανώθηκε σε καθαυτό στρατιωτικό σώμα και πολέμησε για μακρό διάστημα εναντίον των μουσουλμάνων. Ο Γκόβιντ εγκαθίδρυσε τη λατρεία του Γκραντ και του σπαθιού και ένα ιδιαίτερο βάπτισμα. Οι Σ. έγιναν κράτος εν κράτει, διοικούμενο από μια ολιγαρχία, τους Χάλσα. Με την πτώση της αυτοκρατορίας των Μογγόλων, κατάκτησαν το Παντζάμπ και, υπό το Ραντζίτ Σινγκ (1780 - 1839), ο στρατός του οποίου ήταν οργανωμένος από Γάλλους και Ιταλούς στρατηγούς του Ναπολέοντα, το Πεσαβάρ και το Κασμίρ.
Οι Σ. αντιτάχτηκαν λυσσαλέα στην αγγλική κατάκτηση και υποτάχτηκαν ύστερα από δύο πόλεμους (1845 - 1846, 1848 - 49)· το κράτος τους προσαρτήθηκε στην Εταιρεία των Ινδιών, η οποία κατόρθωσε να τους προσεταιριστεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να γίνουν οι πιο πιστοί στρατιώτες της αυτοκρατορίας. Πνευματικό κέντρο των Σ. είναι η ιερή πόλη Αμρίτσαρ, που ιδρύθηκε το 16o αι. από τον γκουρού Ραμ Ντας, έδρα του περίφημου Χρυσού Ναού, ο οποίος χτίστηκε από τον γκουρού Αρτζούν.
Μετά το χωρισμό Ινδίας και Πακιστάν (1947), οι Σ. 6 περίπου εκατομμύρια, συγκεντρώθηκαν στο ανατολικό τμήμα του Παντζάμπ αργότερα, εξαιτίας της εχθρότητας τους προς τους πληθυσμούς που μιλούσαν τη γλώσσα χίν-τι, πέτυχαν από την κεντρική κυβέρνηση (1966), την υποδιαίρεση του εδάφους τους σε δύο κράτη, το Παντζάμπ, με πλειονότητα Σ. και το Χαργιάνα, με πλειονότητα χίντι. (Οι Σιχ το 1990ήταν13εκατομμύρια).
Οι δέκα γκουρού, ποιυ επεξεργάστηκαν τη θρησκεία των Σιχ, προσπάθεια συμφιλίωσης του ινδουισμού και του ισλαμισμού σε αναάγλυφο της πύλης του Χρυσού Ναού, στην Αμριτσάρ.
* * *(I)οι, Νάκλ. (στην Ινδία) οι οπαδοί τού σιχισμού, οι οποίοι ακολουθούν τη διδασκαλία τών Δέκα Γκουρού, δηλαδή τού ιδρυτή τής θρησκείας Νάτακ και τών εννέα διαδόχων του.[ΕΤΥΜΟΛ. < sikh «μαθητής, οπαδός», λ. τής γλώσσας Χίντι < αρχ. ινδ. śiksati «αυτός μελετά» < śaknoti «είναι δυνατός, ικανός»].————————(II)το, Ν(ακλ.) μετρολ. κινεζική μονάδα βάρους ισοδύναμη με 71, 68 χιλιόγραμμα.
Dictionary of Greek. 2013.